በመጋቤ ሐዲስ እሸቱ ዓለማየሁ
ሰው
ብቻ
ማለት
ምንድን ማለት ነው? ብዬ ሳስብ፤ የሚበላ፣ የሚጠጣ፣ በሚለብሰው ልብስ፣ በሚነዳው መኪና የኑሮን ስኬት የሚለካ ማለት ነው። እስከ ሞት የሚኖር ማለት ነው እንደ እንስሳ። ታላቁ ሊቅ ዮሐንስ አፈወርቅ እንዲህ ይላል፡፡ ሰው እግዚአብሔር
ሲለየው ጠባዩ እንደ አራዊት፤ አመጋገቡ እንደ እንስሳ፣ ሆኖ መልኩ ብቻ የእግዚአብሔር ሆኖ ይቀራል። በጣም ቀለል ባለ አገላለጽ
ሲም ካርዱ የወጣ ጥሪ የማይቀበል ሞባይል ማለት ነው። ለጉትቻ ማንጠልጠያ ብቻ የተሠራም ጆሮ አለ።
እኔ በዕውነቱ ከተማው ፈርሶ እየተሠራ ነው
እየተባለ ዐይናማዎቹ ሲያወሩም እሰማለው። ፈርሶ መሠራት ያለበት የሰዉ አስተሳሰብ ነው።
የሰዉ አስተሳሰብ ፈርሶ ካልተሠራ የተሠራ
ከተማ ይፈርሳል። ጃፓንና ቻይና ሀገራቸውን ያለሙት መጀመሪያ አስተሳሰባቸውን አልምተው ነው። አስተሳሰቡ ያልለማ ህዝብ የለማውን ያወድማል።
ቤታችሁ ገብታችሁ እንድታጤኑት ነው። እነዚያ
ምንትስ የምንላቸው ክርስቲያኖችን አርደዋል፡፡ ምዕራባውያኑ ደግሞ ክርስትናን እራሱን አርደውታል። ወንድ ለወንድ፣ ሴት ለሴት፣ በቤተክርስቲያናቸው
እያጋቡ፤ ክርስትናን አጋድመው ያረዱ ምዕራባውያን ናቸው። ይህን ሁሉ ያመጣውም የምዕራባውያን ልክ ያጣ ነጻነትና ገደብያለፈ ዝርክርክነት
ነው። እንደምታዩት እኔ ዐይነስውር ነኝ። ቀላል አይደለም እንኳን ዘውትር ዓይን አጥቶ አንድ
ቀን መብራት ሲሄድ ስንት እንደምታማሩ ታውቅታላችሁ። አንድ ቀን ግን አልቅሼ አላውቅም። ከሞት
ወዲያ መብራት አለ። ከመቃብር በላይ መብራት አለ። ወደ መቃብር ሲወርድ ማንም ዐይነስውር ነው። ማንም ዐይኑ እያየ የተቀበረ የለም።
ተስፋችን ግን ምንድን ነው?
ከሞት ወዲያ ሕይወት
አለ። ከሞት ወዲያ
ብርሀን አለ። አንድ አንድ ጊዜ እመኛለሁ። እማይረባ እማይረባ ነገር ስናይ ዐይናችንን የሚያጠፋ ቆጣሪ ቢኖር፤ መልካም ነገር
እስክናይ ድረስ
ለጊዜው የሚያጠፋ
ቆጣሪ ቢኖር። አሁን እንዲያው ጆሮ
በካርድ የሚሠራ
ቢሆን ሀሜት እንሰማ ነበር?
የምንፈልገውን ብቻ
አውርተን ስዊች ኦፍ እናደርገው ነበር። ስንት ዞማ ጸጉር ይዞ አስተሳሰቡ የከረደደ አለ። ጀርመን ሀገር ሄጄ ሲነግሩኝ ባለ አምስት
ኮከብ የውሻ ሆቴል አለተ ባለ። እኛ ሀገር አምስት ኮከብ ሆቴል ገብተው የበሉ ትንሽ ዝና፣ ሀብትና ትንሽ ስልጣን ያላቸው
ናቸው። ማን
ይገባል ከነሱ
ውጪ። ግን
ሰዋች ነን። የጀርመን ውሻ ዛሬም ውሻ ነው፡፡ ለዘላለምም ውሻ ነው። እኛ ግን ሰው ነን። እንደ ሰው አስቡ ምዕመናን በማርያም። የንጉሠ
ነገሠቱ የክርስቶስ አልጋ ወራሾች ነን፡፡ የደስታችሁ ልኬት፣ የደስታችሁ ሚዛን ምግብና መጠጥ አይሁን፡፡ መኪና፣
ቤት፣ ዝናንም አታርጉ።
እኛ መለኪያችን ጽድቅ ነው። መከኪያችን መንግሥተ ሰማያት ነው። ያ የምንገባበት ቤት ደግሞ የተዋበ፣ የደመቀ፣ መብራት ውሀ የማይሄድበት፤ ሃያ
አራት ሰዓት ክርስቶስ
የሚያበራበት፤
የህይወት ሃያ አራት ሰዓት ውሀ የሚጠጣበት፤ ሀብታም፤ ደሃ፣ ተራ ሰው የማይባልበት፣ እገሌ
ግባ እገሌ
ውጣ የማይባልበት ቦታ ነው።
No comments:
Post a Comment